Debby Petter was een aantal jaren werkzaam in het onderwijs, waarna ze voor de televisie koos. Eerst voor de Amsterdamse zender AT5, daarna presenteerde ze twee seizoenen bij de KRO het programma Spoorloos, waarna zij zes jaar lang nieuwslezeres was bij zowel het NOS-Journaal als het Jeugdjournaal.
In 2002 richtte Debby samen met Suzette Wyers Stichting Metakids op en was van 2006 tot en met 2015 voorzitter. Sinds 1 januari 2016 maakt zij deel uit van het comité van aanbeveling.
Samen met de actrice Wivineke van Groningen speelde Debby in 2009 de eenakters Hexen en Mijn Man van Youp van ’t Hek. Ook was zij te zien als een van de vrouwen in de theaterhit Zadelpijn en ander damesleed naar de bestseller van Liza van Sambeek. Deze voorstelling werd genomineerd voor de Toneel Publieksprijs 2011. Debby speelde ook in Zadelpijn 2 (2012/2013).
In 2009 schreef Debby het boekje Ik ben er nog. Dit is het verhaal van haar moeder Hélène Egger, die als enige van het joodse gezin waarin ze is opgegroeid de Tweede Wereldoorlog heeft overleefd. De schrijver Thomas Verbogt bewerkte het boekje tot een zeer succesvolle solovoorstelling die Debby inmiddels meer dan honderd keer gespeeld heeft. In 2016 zelfs op de bijzondere locaties Herinneringscentrum Kamp Westerbork, Anne Frank Huis, Oorlogsmuseum Overloon, Nationaal Monument Kamp Vught en Duitse militaire begraafplaats in Ysselsteyn. De afsluitende voorstelling vond plaats tijdens Theater na de Dam in de Hollandsche Schouwburg.
De samenwerking met Thomas Verbogt werd voortgezet met de solovoorstellingen Gaandeweg en Bed & Breakfast.
In de door Thomas Verbogt geschreven solovoorstelling ‘Gaandeweg’ speelt Debby Petter een vrouw die zich realiseert dat ze in de tweede helft van haar leven steeds vaker afscheid moet nemen: van gewoontes, denkbeelden, haar kinderen die het huis verlaten hebben en nu van zichzelf zijn, vrienden die dood zijn of een andere weg zijn ingeslagen…… Maar soms kun je geen afscheid nemen, hoe graag je dat misschien ook zou willen. Gedurende de voorstelling openbaart zich een geheim dat geen afscheid verdraagt. Het is te groot, te zwaar.
Op haar achttiende kreeg ze een kind. Het was een zogenaamd ongelukje en dus een schande. Ze moest het kind na de geboorte onmiddellijk afstaan. Zo ging dat toen.
Nu, veertig jaar later, zien we de moeder terug. Zij is inmiddels weduwe. Na een gelukkig huwelijk, waarin ze twee zonen kreeg, runt ze in haar eentje een klein Bed & Breakfast aan zee. Daar heeft ze tussen de gasten door veel tijd om na te denken. Vooral over haar eerste kind, dat ze nooit gezocht en gezien heeft, maar dat er altijd was. En dat ze altijd gemist heeft. Komt daar verandering in? Ja! Hoeveel tijd heeft ze nog om dit grote gemis goed te maken?
In juni 2016 speelde Debby in de locatievoorstelling Hamlet is een Schiedammer van het Schiedamse stadsgezelschap De Stokerij.
Een man en een vrouw. Bijna vijfendertig jaar getrouwd. Een goed huwelijk? Zij vinden van wel. En soms ook niet. Een gewoon huwelijk dus. Op een avond vertelt hij zijn vrouw dat hij een geheim heeft. Er volgt een ruzie en hij verlaat boos het huis. Twee uur later is hij dood. Zelfmoord? Waarschijnlijk niet. Een dom ongeluk? Zou kunnen.
Zij is bodemloos verdrietig. Om zijn dood en om het geheim.
Debby Petter vertelt het in een meeslepende, lichte en tegelijkertijd radeloze monoloog. ‘De liefde voorbij’ is een voorstelling over liefde, geluk en over de vraag wat geluk is. En wat echt is. Bestaat er echt geluk? Goeie vraag!
