Flippen in Tiel
Sorry, maar ik moest keihard lachen toen ik hoorde dat de top van het Forum voor Democratie naar hotel Van der Valk in Tiel was afgereisd om daar de crisis in de partij te bezweren. Waarom dit leuk is? Omdat dat hotel beroemd werd toen er in 2002 een parkeerdek instortte. Het bleek te goedkoop gebouwd. De top was te zwaar en toen zeeg de boel kansloos ineen. Misschien was het wel door dezelfde aannemer gebouwd als die van het stadion van AZ. Sommige gebouwen kan je als politieke partij beter mijden. Zeker als je in de problemen zit. Te symbolisch.
Het is hommeles op rechts. De sloten van het clubhuis van Thierry zijn vervangen en de grote roerganger kan er niet meer in. Wie de sleutels wel heeft is ook niet geheel duidelijk en of diegene recht heeft op die sleutels is ook nog maar de vraag. Ik schrijf dit stukje op vrijdag, maar het kan best zijn dat er op het moment dat u dit leest alweer nieuwe sloten in de voordeur zitten. Of dat alle ruiten eruit liggen. Misschien is het wel afgefikt door een superknaller uit Arnhem of Roosendaal. Mij verbaast niets meer.
Ook niet dat de grote roerganger zich weigert te distantiëren van allerhande enge antisemitische appjes uit de kleuterklas van zijn partij. Nee hoor. Ik vrees dat iedereen nu pas ziet wie de ware Thierry is. Ik wist dat vanaf de eerste seconde. Maar bij anderen duurt dat even. De rattenvanger heeft het domme deel van het land eventjes mogen betoveren en daarna heeft hij het voor zichzelf en zijn partij glorieus verpest. Meneer doolt rond in graancirkels.
Het begon al meteen na zijn eclatante overwinning met dat veel te lange boreale gebazel over die geschifte uil van Minerva. Toen wist ik zeker dat hij op dat moment meer in zijn neus had gestopt dan Maradona ooit gelukt is. Een ingewijde vertelde mij onlangs dat dat gymnasiale amateurgeleuter van die avond vooral in elkaar was geflanst door Thierry zijn vriendje Freek Jansen. Die droeg toen al bruine hemden. Freek is die jongen die hij deze week innig omhelsde. Een risico in deze coronatijd? Nee hoor, die jongens hebben elkaar al jaren geleden besmet.
En nu? De partij is ontploft. Thierry gaat voor een paar schamele zeteltjes verder met een zootje engnekken. Hoeveel? Na de 71 miljoen stemmers op Trump durf ik hierover geen voorspelling te doen. Of Thierry onder de vlag van het Forum verder gaat? Geen idee. Misschien zoekt ie een nieuwe naam voor zijn clubje. Partij voor de Dieren? En dan Buba de circusolifant als logo. Hoewel? Die mag in Nederland blijven. Dat vindt partijideoloog Freek vast niet goed.
Zelf lijkt het mij het beste als we Thierry naar Elba verbannen. En daarna naar Sint Helena. Uit voorzorg. We vragen onze koning om hem persoonlijk weg te brengen. Heeft zijn speedbootje van twee miljoen euro toch nog nut. Landsbelang. Zodat we een leuk en tolerant land voor iedereen blijven!
En de andere voormalige partijprominenten? Die likken hun stinkende wonden op de smeulende puinhopen. Rest een belangrijke vraag: Wie wil Joost Eerdmans met de kerst? Ik niet.
Maar we laten de splinterpartijtjes lekker splinteren en we gaan gauw naar het echte verdriet. De dood van Diego, de voetballer die zoveel mensen zo verschrikkelijk gelukkig heeft gemaakt. En jarenlang. Zijn dribbels, zijn acties, zijn doelpunten, zijn leven. Hij heeft helemaal in zijn uppie Napels opgetild en Argentinië wereldkampioen gemaakt. En er is van alles misgegaan in zijn voor normale mensen onleefbare bestaan, maar wat een held. Dood op zijn zestigste? Nee, op zijn driehonderdste. De wereld huilt om hem. En wie niet van voetbal houdt snapt dat niet. Maar het verdriet is immens. Zeker als je ook nog uit Napels of Argentinië komt. Daar wilden ze zelfs met zijn lijk op de foto. Ik condoleer dan ook Maxima. Zonder enige scepsis. Maar echt uit de grond van mijn gerepareerde hart.
« Ouder Nieuwer »
